Łokieć tenisisty – dlaczego powstaje?
Jak już wcześniej wspomniałem, wszystkiemu jest winny przyczep mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka (ECRB) w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Zbyt intensywna praca tego mięśnia prowadzi do powstania nieciągłości oraz niszczenia tkanki przyczepu. Istnieją 3 możliwe przyczyny powstawania tego schorzenia.
- Pierwsza z możliwości związana jest z reakcją organizmu na zniszczenia oraz braki w tkance przyczepu. Organizm próbuje zregenerować tkankę poprzez nadmierną produkcję kolagenu oraz przerost naczyniami krwionośnymi. Skutkiem tego jest zniekształcenie struktur kolagenowych oraz pojawienie tkanki ziarninowej. Dodatkowo naczynia krwionośne w tym obszarze mają zwężone światło, co utrudnia gojenie oraz odpowiednie zaopatrzenie w krew osłabionego miejsca;
- Druga teoria związana jest z typowym niedokrwieniem struktur w okolicy przyczepu ścięgna;
- Trzecia mówi o przeciążeniu mięśnia prostownika, które prowadzi do uszkodzenia przyczepu.
Z perspektywy tenisisty, ryzyko powstania schorzenia łokcia jest zdecydowanie większe podczas uderzeń backhand’owych niż forehand’owych oraz serwowania. Backhandu nie muszą się bać osoby, które podczas tego uderzenia trzymają rakietę dwoma rękami. Większość pacjentów to osoby wykonujące backhand jednoręczny. Podczas tego uderzenia na mięśnie przedramienia działają duże siły, które w parze ze złą techniką backhandową, mogą przyczynić się do powstania kontuzji łokcia. Do złej techniki mogą zaliczyć się odbicia typu ” wyprzedzający łokieć”, gdzie siła uderzenia generowania jest jedynie przez szybki wyprost łokcia, a nie przez ruch obrotowy tułowia. W prawidłowej technice, łokieć przenosi jedynie siłę, a nie sam ją generuje. W przeciwnym razie może dojść do nadmiernej pracy ECRB oraz do powstawania mikrourazów łokcia. Informacje jak leczyć to schorzenie znajdziesz w następnym wpisie.